Monsterstorm raast boven Saturnus

[zorba]

Monsterstorm raast boven Saturnus

De Cassini-ruimtesonde heeft beelden genomen van een monsterstorm boven de Noordpool van de planeet Saturnus. Het oog van de cycloon heeft een diameter van een duizelingwekkende 2.010 kilometer. Dit is twintigmaal groter dan het oog van een 'doordeweekse' orkaan op Aarde. De storm kenmerkt zich nog door andere superlatieven. De wolken aan de buitenste rand van de orkaan halen een snelheid van 531 kilometer per uur. De orkaan is 'geparkeerd' boven de Noordpool van Saturnus. Hij wordt gevoed door waterdamp.

Wetenschappers vermoeden dat de storm al jaren actief is. De ruimtesonde Cassini heeft hem echter nu pas in beeld kunnen brengen. Door deze storm te bestuderen, hopen de vorsers meer te weten te komen over orkanen op Aarde. Cassini werd in 1997 gelanceerd vanop Cape Canaveral gelanceerd met behulp van een Titan IV-raket. Hij bestaat uit een hoofdsonde en een kleine hulpsonde, Huygens. Hij bereikte Saturnus op 1 juli 2004.





_{Bron: HLN}

[zorba]

Saturnus-storm beter begrepen

Spaanse onderzoekers hebben computersimulaties uitgevoerd die meer licht werpen op de grote storm die zich in 2010 ontwikkelde in de dampkring van de planeet Saturnus. Zulke kolossale stormsystemen - zichtbaar als witte vlekken in de atmosfeer - ontstaan elk Saturnusjaar (29,5 aardse jaren). Uit foto's en metingen van de Amerikaanse planeetverkenner Cassini is afgeleid dat de storm zich op enkele tientallen kilometers boven het wolkendek van de planeet bevond, en dat in de 'kop' van de storm windsnelheden van maar liefst 500 kilometer per uur optraden. Onderzoekers van de Planetary Sciences Group van de Universiteit van Baskenland zijn er nu in geslaagd om het ontstaan van dergelijke stormsystemen na te bootsen met behulp van computersimulaties. De storm ontstaat doordat enorme hoeveelheden vochtig gas (met een hoog waterdampgehalte) omhoog worden getransporteerd. Het normale circulatiepatroon van de Saturnusdampkring wordt daarbij niet sterk verstoord, maar de wisselwerking met die reguliere circulatie leidt wel tot de extreem hoge windsnelheden. De resultaten zijn gepubliceerd in Nature Geoscience.

_{Bron: Astronieuws}