Lange lichtflits blijkt megaster op zeven miljard lichtjaar

Topic gezien door 1538 bezoekers
Gestart door zorba, wo 17 apr 2013 - 18:07

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

zorba

Lange lichtflits blijkt megaster op zeven miljard lichtjaar

De ruimtetelescoop SWIFT zag de afgelopen twee jaar twee extreem lange gammaflitsen. Afgelopen dinsdag werd deze ontdekking besproken op een gammaflits-symposium. De gammaflits is één van de energierijkste gebeurtenissen in het helaal. Het zijn stralen geconcentreerd licht die uit een ster schieten als deze ontploft of in elkaar klapt. Ze worden met moderne telescopen regelmatig gezien. Maar eind december 2011 was er een flits zichtbaar die heel lang duurde; in plaats van een paar seconden ging deze wel zeven uur door. Een andere gammaflits, die eind 2011 plaatsvond en bekend staat als de Kerstflits duurde ook ongewoon lang. Interessant aan deze flits was dat astronomen geen idee hadden waar hij plaatsvond. Eén groep dacht dat de flits vlakbij de Aarde gebeurde, een ander dat de flits juist van ver kwam: uit een sterrenstelsel op 3,5 miljard lichtjaar hiervandaan.


De energieflits zoals SWIFT hem zag (ingekleurd).
© NASA/Swift/B. Gendre (ASDC/INAF-OAR/ARTEMIS)


Nog bijzonderder
Nu, na twee jaar onderzoek, blijkt de werkelijkheid nog bijzonderder. De felle, lange flits kwam uit een ontzettend ver universum op 7 miljard lichtjaar. De gammaflitsen ontstaan volgens de astronomen op het symposium waarschijnlijk doordat enorm grote sterren ontploffen. Gewone, korte flitsen ontstaan meestal doordat een zware ster ter grootte van onze zon geen brandstof meer heeft en in elkaar stort.  Maar deze lange gammaflitsen, zo bedachten de astronomen op het congres, moeten dan wel van extreem zware sterren komen die veel en veel groter zijn dan onze zon. Het zou dan een ster zijn met honderden keren de diameter van onze zon, die al een diameter van meer dan een miljoen kilometer heeft. NASA heeft ook een filmpje gemaakt waarin te zien is hoe zo'n supergrote ster een lange gammaflits veroorzaakt.



Bron: AD
Onweersdagen 2013: 29 | 2014: 39 | 2015: 30 | 2016: 26 | 2017: 17 | 2018: 13 | 2019: 17 | 2020: 10 | Onweersdagen 2021: 0

dondertje127

Het is toch zot dat hoe klein we ook zijn, we enorm ver het heelal in kunnen kijken. Een afstand die we nooit kunnen reizen, maar wel kunnen kijken met onze miniscule mensenoogjes en telescopen. En als je dan nagaat dat wij mensen helemaal voorstellen in dit grote universum en onze zon nog niet eens, is dat toch een rare gewaarwording?
Deze moet dan zeker wel veel groter zijn dan VY Canis Majoris?

Powered by EzPortal