Berichtgeving over de Curiosity missie op Mars

[Shadow112]

Grootste rover ooit nadert Mars

De lange reis van NASA's nieuwste Marsrover Curiosity zit er bijna op. Maandag 6 augustus landt hij als het goed is op de rode planeet. Wat neemt de rover mee naar Mars? Gaat hij leven vinden? En waarom is zijn landing zo bijzonder? Vijf vragen over de grootste Marsrover ooit. Op 26 november 2011 bulderden de motoren van een Atlas V-raket op NASA's lanceerbasis op Cape Canaveral. Even later was 's werelds grootste, duurste en meest geavanceerde Marsrover ooit op weg naar de rode planeet. De 2,5 miljard dollar kostende Curiosity, of officieel het Mars Science Laboratory, gaat rijden, kijken, boren, schieten en meten om ons meer over onze kosmische buur te leren.


_{Curiosity (rechts) is veel groter en zwaarder dan zijn voorgangers, de Mars Exploration Rovers en Sojourner. Afbeelding: © NASA/JPL}

Wat neemt Curiosity mee op reis?
Curiosity is groot. Hij weegt net geen 900 kilo, is drie meter lang, bijna even breed en 2,2 meter hoog. De Marsrover beschikt over zes wielen en een zeer flexibel onderstel waarmee hij over obstakels tot wel 65 centimeter hoog kan rijden. Met 4 centimeter per seconde is de rover bepaald geen snelheidsmonster, maar het halen van snelheidsrecords op Mars is dan ook niet het doel. Onderzoeken, dat is wat Curiosity gaat doen. En het arsenaal instrumenten dat hij daarvoor meeneemt is indrukwekkend. Zo is er aan boord onder andere een gaschromatograaf, massaspectrometer, laser-absorptiespectrometer, Röntgendiffractie- en fluorescentie-instrument. Met deze instrumenten kan Curiosity met grote precisie de samenstelling van de ijle atmosfeer en bodemmonsters bepalen. Om monsters te kunnen nemen beschikt de rover over een arm met een boor die tot 5 centimeter diep in het Marsgesteente kan boren. Deze arm is bovendien uitgerust met een camera voor extreme close-ups. Maar niet alle monster hoeven uitgeboord te worden. Curiosity kan ook op afstand werken en brengt daarvoor een staaltje Star Wars mee naar Mars. Met een laser kan hij tot op zeven meter afstand de bodem of op stenen raken om te zien waar ze van gemaakt zijn. Stoffen die vrijkomen door dit bombardement kunnen gemeten worden door een speciale telescoop op de Marskar. Curiosity heeft een eigen weerstation om druk, temperatuur en vochtigheid te meten en bepaalt tegelijkertijd de stralingsniveau's op de rode planeet. Camera's bovenop een mast maken foto's en video's gedurende de hele rit. Om het geheel van stroom te voorzien heeft Curiosity een nucleaire batterij meegekregen. De Marsrover heeft dus geen zonnepanelen. De kleine reactor heeft genoeg energie om het systeem van een continue 110 watt aan elektriciteit te kunnen voorzien.


_{Curiosity heeft een laser waarmee hij doelen tot op zeven meter kan raken. Afbeelding: © NASA/JPL-Caltech}

Waar landt Curiosity?
De Marsrover begint zijn rit op de bodem van een oude inslagkrater op Mars. De Gale-krater is ruim 3,5 miljard jaar geleden ontstaan en is ongeveer 150 kilometer in diameter. Nadat het de bodem, officieel Aeolis Palus genoemd, heeft onderzocht zal de rover zijn weg voortzetten op Aeolis Mons, een berg van 5,5 kilometer hoog midden in de Gale-krater. Verwacht wordt dat Curiosity een minimum van ongeveer 20 kilometer zal gaan rijden in zijn nominale missie die een Marsjaar (een kleine 23 aardse maanden) duurt. Maar wetenschappers hopen dat de rover het langer dan dat uithoudt. Missies van eerdere Marsrovers laten zien dat dat geen ijdele hoop is. Kijk naar de directe voorgangers van Curiosity: Spirit en Opportunity. Beiden ontwikkeld voor een rit van 90 Martiaanse dagen (iets meer dan 90 aardse dagen) bewezen ze stukken degelijker te zijn. Er was voor het laatst contact met Spirit in maart 2010, ruim zes jaar nadat hij landde. Collega Opportunity is nog steeds in dienst, na ruim acht jaar.


_{De Gale-krater op Mars, waar Curiosity moet landen. Afbeelding: © NASA/JPL}

Wat gaat Curiosity onderzoeken?
De plek waar de Marsrover gaat landen is volgens wetenschappers interessant. Waarschijnlijk heeft er zich op de bodem van de krater waar Curiosity landt materiaal verzameld van de hoge wanden van de krater. Dat materiaal kan aanwijzingen bevatten over de dieper gelegen gesteenten op Mars (die door de inslag van een meteoriet omhoog geduwd zijn). Verder is er op die plek door Marssatellieten felgekleurd gesteente waargenomen dat de aandacht van wetenschappers heeft getrokken maar dat nooit eerder door een rover is onderzocht.Even verderop, richting de centrale berg in de krater, liggen afzettingen van kleien en zouten die het klimaat in het verleden zouden kunnen weerspiegelen. Een onderdeel van de missie van Curiosity is namelijk het onderzoeken van het Marsklimaat en de geschiedenis daarvan. Sporen die op de planeet zijn waargenomen duiden op een verleden waarin er vloeibaar water over de planeet stroomde. Een groot verschil met de koude en droge planeet die we nu zien. De vraag is natuurlijk wanneer deze klimaatsverandering heeft plaatsgevonden en wat hiervan de oorzaak was. Naast klimaatonderzoek meet Curiosity de exacte stralingsniveau's op het oppervlakte van de planeet. Handig om te weten voor als we ooit nog voet willen zetten op de rode planeet.

Gaat Curiosity leven op Mars ontdekken?
Misschien wel het belangrijkste doel van het project is uitvinden of er ooit (of zelfs nu) leven was op Mars. Curiosity gaat daarvoor speuren naar organische moleculen, die op de aanwezigheid van leven kunnen duiden. Een lastige klus, want geen van de eerdere rovers op Mars hebben dergelijke moleculen kunnen detecteren. Wetenschappers denken dat de beste kansen om leven – of in ieder geval sporen daarvan – te vinden, onder het oppervlakte van de planeet liggen. De hoeveelheid schadelijke straling op Mars is zo groot dat de kans op leven direct aan het oppervlak vrijwel nihil is. Bij deze zoektocht komt de boor van Curiosity van pas. Deze kan tot 5 centimeter doordringen en monsters nemen. De grote vraag is echter of dat diep genoeg is. Grote en complexe organische moleculen – die worden geassocieerd met leven – zijn namelijk extreem gevoelig voor afbraak door straling. Hoe dichter zij bij het oppervlakte zitten, des te groter is de kans dat ze zijn vernietigd door bijvoorbeeld kosmische straling. De kans op het vinden van die moleculen op een diepte van minder dan 10 centimeter is daarmee erg klein. Desondanks rekende onlangs een groep wetenschappers uit dat er veel simpelere organische moleculen, zoals formaldehyde, zouden kunnen overleven op het stralingsniveau van tussen de 5 en 10 centimeter diepte. Dat is op de grens van wat Curiosity kan bereiken. De wetenschappers adviseren het team van NASA dan ook om te gaan boren op plekken waar bijvoorbeeld recentelijk een meteoriet neerkwam. Op die plekken zouden diepe plekken in de grond namelijk bloot zijn komen te liggen. "Laat de natuur het werk doen", schrijven ze.


_{Als Curiosity al sporen van (uitgestorven) leven ontdekt op Mars dan gaat het hoogstwaarschijnlijk om bacterieel leven. Afbeelding: © Specious Reasons, Flickr.com}

Hoe land je een auto op Mars?
Curiosity heeft de afmetingen en het gewicht van een moderne auto en is bovendien volgepakt met gevoelige meetinstrumenten. Hoe landt je zoiets in één stuk op een planeet die nauwelijks een dampkring heeft en waar een parachute dus slecht werkt? De ingenieurs van NASA hebben alles uit de kast getrokken om dit mogelijk te maken. Wat ze bedachten is een spektakelstuk waarin de rover van 5,8 km/s tot een zachte touchdown komt op de planeet. En dat alles zonder hulp van technici op aarde, aangezien radiosignalen zo'n 14 minuten reizen naar Mars. Het begint met het binnenkomen van de ijle Marsatmosfeer. Wrijving remt de sonde af tot ongeveer 470 m/s. Op dat moment kan een enorme parachute openklappen die het geheel afremt tot ongeveer 100 m/s. Dan wordt een zogenoemde luchtkraan ingezet: een door acht raketmotoren aangedreven constructie waaraan de Marsrover aan draden zachtjes op het oppervlakte van Mars neergezet kan worden. Als Curiosity op de grond staat worden de draden gebroken en vliegt de kraan weg om een eind verder op de planeet neer te storen. Dit systeem werd bedacht om ervoor te zorgen dat er zo weinig mogelijk stof op de rover komt, veroorzaakt door de raketten van de kraan.


_{Een artistieke weergave van de landing van Curiosity op Mars. Het is de eerste keer dat een dergelijk systeem wordt gebruikt. Afbeelding: © NASA/JPL-Caltech}

In vergelijking met eerdere landingen op Mars is dit een gecompliceerde landing. Voorgangers van Curiosity liet men – omringt door airbags weliswaar – simpelweg neerstorten op het oppervlakte van de rode planeet. Maar de grootte en het gewicht van de huidige rover maken het onmogelijk Curiosity met dit systeem te laten landen. Het huidige landingssysteem stelt NASA in staat de rover ook veel preciezer te landen. De vorige generatie rovers landden willekeurig in een gebied van ruwweg 20 bij 150 kilometer. Curiosity wordt afgezet in een ellips van ongeveer 7 bij 20 kilometer waar hij op 6 augustus gaat rijden, kijken, boren, schieten en meten, op zoek naar leven.

_{Bron: kennislink.nl}

[Arend]

Doet me ergens aan denken:

[Shadow112]

NASA klaar voor op Mars-landing

De meest ambitieuze en duurste Mars-expeditie van ruimtevaartorganisatie NASA begint komend weekeinde pas echt. Zondagnacht landt de rover Curiosity op het Mars-oppervlak, maar de wetenschappers die de rover vanaf de aarde in de gaten houden weten pas na veertien minuten of de landing is gelukt. Makkelijk wordt de landing niet. De neerdaling is zo riskant dat zij de 'zeven minuten van verschrikking' wordt genoemd. In dit korte tijdsbestek moet het ruimtevaartuig met de rover aan boord van een duizelingwekkende snelheid van 20.920 kilometer per minuut tot stilstand komen, daarbij geholpen door remraketten, een hitteschild en een parachute. De rover wordt met kabels vanuit het ruimtevaartuig neergelaten.

Als alles goed gaat, probeert de Curiosity de komende twee jaar te achterhalen of het milieu op Mars ooit geschikt was voor microbieel leven.

_{Bron: metronieuws.nl}

[zorba]

NASA klaar voor Marslanding

Ruimtevaartorganisatie NASA maakt zich op voor de landing van de Marssonde Curiosity. Het ruimtevaartuig landt maandagochtend op de rode planeet, na een reis van meer dan negen maanden. De Curiosity gaat op zoek naar sporen die erop kunnen wijzen dat er leven op Mars mogelijk is. Als die niet worden gevonden, is de ervaring belangrijk bij de zoektocht naar sporen van leven elders in het heelal, zegt de NASA.



Afgelopen week werd voor het laatst de koers van Curiosity bijgesteld. Gisteren stuurde het ruimtevaartuig voor het eerst gegevens voor wetenschappelijk onderzoek naar de aarde. De Curiosity heeft tijdens de ruimtereis de hoeveelheid kosmische straling gemeten. Met die gegevens kan worden berekend hoe astronauten bij een eventuele Marsmissie tegen die straling beschermd kunnen worden.

Moeilijke landing
De landing, die voor maandag om 7.30 uur staat gepland, is technisch zeer geavanceerd. Het Marswagentje moet in zeven minuten tijd afremmen van 21.000 naar 0 kilometer per uur. Dat zal gebeuren door een nieuw ontwikkelde raketparachute. Daarbij moet het hitteschild temperaturen van meer dan 800 graden Celsius doorstaan. Mars ligt op een afstand van bijna 250 miljoen kilometer van de aarde. Communicatie met de Curiosity is alleen mogelijk met een vertraging van veertien minuten. Omdat de landingsprocedure maar zeven minuten duurt, moeten de NASA-medewerkers daarna nog zeven minuten wachten om te zien of de landing is gelukt.

'Gewone' auto
De Curiosity werd eind november gelanceerd. De sonde is zo groot als een middenklasse auto en weegt zo'n 900 kilo. Het wagentje moet minstens twee jaar verkenningen uitvoeren op Mars.

_{Bron: nos}

[zorba]

Hoge resolutiebeelden van Mars drie dagen na landing

Maandagochtend 6 augustus, om 07.31 uur Nederlandse tijd, maakt de Amerikaanse Marswagen Curiosity een zachte landing in de 150 kilometer grote Marskrater Gale. De eerste hogeresolutiebeelden worden ongeveer  drie dagen na de landing verwacht; de eerste panorama-foto's mogelijk pas een week later. Er worden binnen enkele minuten na de landing wel direct de eerste foto's gemaakt. Pas enkele dagen later zal de Remote Sensing Mast omhoog geklapt worden en beginnen de hogeresolutiecamera's met hun werk.

De eerste Hazcam-opnamen, met een resolutie van slechts 64 bij 64 pixels, worden een paar uur na de landing op aarde verwacht Omdat ze doorgegeven moeten worden door de ruitmesonde Mars Odyssey die in een baan rond de rode planeet draait.
In de loop van 6 en 7 augustus worden lage-resolutie kleurenfoto's verewacht van de Mars Descent Imager en van de Mars Hand Lens Imager.

_{Bron: nu.nl}

[Arend]

Nog een leuke simulatie van de landing is hier te vinden:

http://eyes.nasa.gov/player/launch2.html?document=$SERVERURL/content/documents/msl/edl.xml

[zorba]

Goede omstandigheden voor landing robotjeep op Mars

De weersomstandigheden in de ruimte zijn gunstig voor de landing van de Amerikaanse robotjeep Curiosity op Mars, zo heeft de NASA zaterdagavond meegedeeld. "Mars is ons sympathiek (gezind), wij zullen zondag (Amerikaanse tijd) goede omstandigheden hebben", zei Ashwin Vasavada, één van de wetenschappers van het project MSL (Mars Science Laboratory) op een persconferentie die op NASA TV te volgen was. De Curiosity moet maandag na een vlucht van acht maanden om 07.31 uur Belgische tijd neerstrijken in de Galekrater op de Rode Planeet.



In tegenstelling tot de landing van vroegere robots zoals de Spirit en Opportunity komt er bij de landing geen luchtkussen aan te pas. Onder andere met een valscherm, stuurraketjes en een kraan moet de Curiosity zeven minuten na de duik in de Martiaanse atmosfeer op de grond staan. De zeswielige jeep ter grootte van een kleine auto kost volgens het Duitse persbureau DPA ongeveer 1,9 miljard en volgens het Franse persbureau AFP 2,5 miljard dollar.

Het is meteen de duurste Marsjeep van de NASA ooit. De robot beschikt over een gesofisticeerd systeem voor de analyse van stenen en de bodem van Mars, in de zoektocht naar tekenen van leven op onze buurplaneet. De landingsplaats is één van de diepste op Mars. Wetenschappers vermoeden dat er in de krater ooit water heeft gevloeid. De missie op de planeet zelf duurt twee jaar.

_{Bron: nieuwsblad.be}

[zorba]

Curiosity is veilig geland op Mars, en wat nu?

Na ruim acht maanden reizen, was het vanochtend zover: de Amerikaanse robotwagen Curiosity landde veilig op Mars. Maar wat gaat de Marsauto de komende twee jaar op de rode planeet doen? Het belangrijkste doel van de MSL-missie (Mars Science Laboratory) is vaststellen of er in het geologische verleden leven mogelijk was op Mars. De landingsplaats van Curiosity is dan ook uitgekozen op basis van recente satellietfoto's, waarop het bestaan van water werd aangeduid. Daarnaast wordt het klimaat en de geologie bestudeerd en moet uiteindelijk, aan de hand van de resultaten, een bemande missie naar Mars mogelijk worden.

Kleurenfoto's
In de komende paar dagen zal de nucleair aangedreven Curiosity naar verwachting de eerste kleurenfoto's van Mars terugsturen. De aankomende twee jaar rijdt Curiosity, die op 26 november 2011 gelanceerd werd, rond en maakt het foto's. Aan de hand van die beelden, worden interessante rotsformaties geselecteerd en bestudeerd. Aan boord van de robotwagen zijn 72 kleine bakjes, die allemaal vijf keer gevuld kunnen worden voor analyses van monsters. Dat analyseren gebeurt door SAM (Sample Analysis at Mars), een van de belangrijkste instrumenten van Curiosity, en CheMin, een instrument voor chemisch en mineralogisch onderzoek.

Organische materie
"We verwachten dat SAM organische materie weet te detecteren: polycyclische aromatische koolwaterstoffen, nucleobasen, en misschien zelfs aminozuren. Aan het oppervlak worden die vernietigd door ultraviolette straling van de zon, maar op een paar centimeter diepte zouden ze kunnen voorkomen," zei planeetonderzoekster en astrobiologe Inge Loes ten Kate in een interview met Govert Schilling, wetenschapsredacteur van de Nederlandse Volkskrant. Resultaten worden pas over een maand verwacht, dan worden de eerste atmosfeermonsters genomen. Over waarschijnlijk drie maanden worden de eerste grondmonsters genomen.

_{Bron: hln.be}

[zorba]

Curiosity stuurt eerste kleurenfoto

De Marsrover Curiosity heeft dinsdag vanuit de krater waar hij is geland zijn eerste kleurenfoto teruggestuurd naar de aarde. Op de foto is een kiezellandschap te zien. In de verte is de rand van de Gale-krater waarneembaar. De Curiosity landde zondag op het Marsoppervlak. Kort na de landing stuurde de verkenner zijn eerste zwart-witfoto, maar op de eerste kleurenplaat was het even wachten. De foto is genomen met de camera die aan het einde van de robotarm van de Curiosity is bevestigd. De foto is nog wat wazig, omdat de verwijderbare kap van de camera stoffig is geworden tijdens de landing. In de toekomst moeten vanaf Mars scherpere foto's worden verzonden. Maandag stuurde de verkenner al zijn eerste videobeelden van Mars terug naar de aarde.


<sub>De Marsrover Curiosity heeft dinsdag vanuit de krater waar hij is geland zijn eerste kleurenfoto teruggestuurd naar de aarde.


Dit is een van de eerste beelden met hoge resolutie die de Amerikaanse ruimteorganisatie NASA heeft vrijgegeven die Curiosity heeft genomen op Mars.



Bron: nu.nl</sub>

[Shadow112]

Wat meet de Curiosity op Mars..?

De Curiosity zoekt op de Marsbodem naar een teken van leven. Planeetwetenschapper Inge Loes van de Universiteit Utrecht is direct betrokken bij de Marsmissie. Ze werkte mee aan de ontwikkeling van Sam, het minilaboratorium dat monsters van Mars neemt. Wat gaat Sam precies meten..? De Rover 'Curiosity' landde op 6 augustus op Mars. De Rover onderzoekt of Mars ooit leefbaar was en of er wellicht organisch materiaal aanwezig is. De Curiosity bestudeert dit najaar de bodem van de Gale Krater. Deze krater is ongeveer net zo oud als de aarde; tussen de 3,5 en 3,8 miljard jaar oud. Eerder schreven we al over het doel van deze Marsexpeditie.  Voor we de onderzoekstechnieken van deze Marsexpeditie gaan bekijken, vertelt planeetwetenschapper Inge Loes in dit filmpje waarom Mars zo interessant is voor deze indrukwekkende jacht op organisch materiaal.

Dr. ir. Inge Loes ten Kate van de Universiteit Utrecht is al vijf jaar intensief betrokken bij de voorbereidingen van de missie. Ze werkt de komende maanden dagelijks aan het analyseren van de data die binnenkomen van het onderzoeksmobiel op Mars. De vraag die Inge Loes wil beantwoorden, luidt: hoe is het leven ontstaan? Inge Loes: "Ik kan me niet voorstellen dat wij de enige levende wezens zijn. Mars lijkt op de vroege aarde en het vroege zonnestelsel. We kunnen op Mars zien hoe materialen bewaard zijn gebleven. Mars is in vergelijking met andere planeten ook niet zo heel ver weg." De Rover Curiosity kent geen vast programma. Iedere dag bepaalt het onderzoeksteam op basis van binnenkomende foto's wat er onderzocht wordt. De bodemmonsters worden met allerlei bijzondere technieken onderzocht. Daar willen we in dit bericht alles van weten.


_{De Gale-krater op Mars, waar de Curiosity rover de komende maanden zijn veldwerk doet. De krater, 150 kilometer in doorsnee, is zo'n 3 tot 4 miljard jaar geleden ontstaan. Afbeelding: © NASA/JPL}

Geavanceerde meetapparatuur
De Curiosity is een rijdend laboratorium tjokvol geavanceerde meetapparatuur. Meerdere camera's maken veldopnames. De contactinstrumenten analyseren de mineralogische samenstelling van de stenen en maken microscopische opnames. Omgevingsinstrumenten meten straling, het weer, en de hoeveelheid waterstof in de bodem. Het analytische lab aan boord bestaat uit twee instrumenten die monsters nemen en deze direct analyseren. De eerste is de CheMin, een röntgendiffractometer die de chemie en mineralogie van de monsters bepaalt. In het instrument zit een röntgenbron die het monster bestraalt. Het lichtpatroon dat verschijnt, zegt iets over de chemische elementen in een bodemmonster.  Verder is er de Chemcam, een spectograaf die zoekt naar mineralen en microstructuren. Het is een uiterst futuristisch apparaat dat laserstralen op rotsen en de bodem afvuurt. Na een laserbeam analyseert hij het vrijkomende materiaal. De ChemCam let op vrijkomend plasma, een extreme heet gas dat bestaat uit ionen en electronen. Die vertellen meer over de chemische samenstelling van de stenen en mineralen.


_{Data van de ChemCam Afbeelding: © NASA/JPL-Caltech/LANL}

Organisch materiaal
Tijdens de Marsexpeditie draait alles om het vinden van organisch materiaal dat aanwijzingen kan geven over de oorsprong van de Aarde en het heelal. Mars en de Aarde leken in de eerste miljard jaar veel op elkaar. De Aarde werd echter actief door vulkanisme, plaattectoniek, gebergtevorming en erosie. Mars kende die dynamiek niet. Hierdoor zijn op Mars waarschijnlijk overblijfselen uit de vroege geschiedenis te vinden. Door de verschillen te bestuderen ontstaat wat meer duidelijkheid over de omstandigheden waarin het leven op aarde is ontstaan.


_{Het minilab SAM voor de expeditie naar Mars waar Inge Loes jaren aan werkte,
zie tekst onder kopje SAM Afbeelding: © NASA/GSFC}

Door de combinatie van gegevens over de organisch stoffen die SAM meet, de isotopenverhoudingen en de chemische en mineralogische samenstelling van de stenen er om heen, proberen Inge Loes en de andere onderzoekers meer te begrijpen over organisch materiaal. Als er organisch materiaal aangetroffen wordt, ...'dat niet verklaard kan worden door niet-biologische processen en waarvoor eventuele biologische processen de meest logische verklaring zijn, kan de conclusie getrokken worden dat het organische materiaal biologisch zou kunnen zijn....'. Leven dus!

Inge Loes is vooral betrokken bij Sam, de Sample Analysis at Mars. Ze werkte vijf jaar bij de NASA aan de ontwikkeling van dit geavanceerde meetinstrument. SAM is een klein onderzoekslab ter grootte van een magnetron. SAM krijgt gemalen monsters van de Rover aangeboden en warmt die vervolgens langzaam op. Daarbij komen verschillende temperaturen verschillende gassen vrij die gemeten worden met een van de drie instrumenten. SAM kan helpen bij het identificeren van carbonaten door het meten van koolstofdioxide en kleien door het meten van water.  In het minilab huizen drie uiterst bijzondere instrumenten. De quadrupool massaspectrometer meet gassen aan de hand van hun massa. Het tweede instrument is een gaschromatograaf die gassen meet aan de hand van de tijd die ze nodig hebben om door de chromatografische kolommen te reizen. Het derde instrument is een spectrometer die isotopen van zuurstof en koolstof in koosltofdioxide en methaan kan meten.

Slot
De Rover neemt de komende weken overal hapjes van de bodem . De meetinstrumenten aan boord onderzoeken de monsters. Sam wil zijn tanden zetten in iets levends, ....in organisch materiaal.

_{Bron: kennislink.nl}

[Jan van Ooijen]

Nieuwe beelden van marsverkenner Curiosity

De Amerikaanse verkenner Curiosity heeft nieuwe foto's van Mars naar de aarde gestuurd. Het voertuig maakte ook een zelfportret waarop te zien is dat de verkenner ongeschonden de landing heeft weten te doorstaan op de rode planeet. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA donderdag laten weten.

Curiosity stuurde verder twee 3D-foto's en een panoramafoto. Op de foto's is de rotsachtige omgeving van de werkplek van de Curiosity, krater Gale bij de evenaar van Mars, zichtbaar. Op het zelfportret zijn wat steentjes op het wagentje te zien maar dat zal volgens een woordvoerder geen problemen opleveren.

Bron Telegraaf

[Shadow112]

Zelfportret van marsverkenner Curiosity



De Amerikaanse verkenner Curiosity heeft nieuwe foto's van Mars naar de aarde gestuurd. Het voertuig maakte ook een zelfportret waarop te zien is dat de verkenner ongeschonden de landing heeft weten te doorstaan op de rode planeet. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gisteren laten weten. Curiosity stuurde verder twee 3D-foto's en een panoramafoto. De foto's tonen de rotsachtige omgeving van de werkplek van de Curiosity, krater Gale bij de evenaar van Mars. Op het zelfportret zijn wat steentjes op het wagentje te zien maar dat zal volgens een woordvoerder geen problemen opleveren. Curiosity bracht gisteren zijn derde volledige dag door op Mars. De verkenner landde maandag na een reis van 255 dagen waarin een afstand van 567 miljoen kilometer werd afgelegd.

Curiosity gaat ongeveer 2 jaar lang onderzoek doen. Onder andere door bodemonderzoek en het meten van gassen hopen de wetenschappers er achter te komen of op Mars ooit leven mogelijk is geweest. De verkenner, feitelijk een op 6 wielen rijdend scheikundelaboratorium, wordt de komende weken uitgebreid getest. Daarna gaat Curiosity serieus aan de slag. Aan het project hangt een prijskaartje van meer dan 2 miljard dollar.

_{Bron: ad.nl}

[Shadow112]

Marslander Curiosity landde amper 200 meter van doel

De robotjeep Curiosity is maar 200 meter van de beoogde landingsplaats op het oppervlak van Mars terechtgekomen, zo meldt het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA. De exacte landingspaats werd vastgesteld na een analyse van data die door de robot zelf waren doorgestuurd. 'Na een vlucht van 560 miljoen km is op 200 meter van de beoogde plaats landen verrassend precies.' Dat zegt wetenschapper Steve Sell op een persconferentie in het Jet Propulsion Laboratory (JPL) van de NASA in het Californische Pasadena.  Curiosity heeft onder meer foto's genomen en ze naar het JPL gestuurd. Deskundigen zijn onder de indruk van de foto's. 'Mijn eerste indruk is dat er op deze plaats veel meer verschillende kleuren zijn dan op andere plaatsen op Mars', zei Mike Malin over de eerste kleuren-panoramische foto.

Ook zijn de specialisten verwonderd dat er zoveel relatief grote kiezelstenen op de landingsplaats zijn. In de komende dagen zullen ingenieurs nieuwe software naar het apparaat sturen in verband met het onderzoek van het Marsoppervlak. Ook worden de instrumenten getest.

_{Bron: ad.nl}

[Shadow112]

Sahara of Gobi-woestijn? Nee, Mars



Waar is dit plaatje geschoten: de Sahara, de Gobi-woestijn of misschien midden in Australië? Alle drie mis. Dit is Mars, gefotografeerd door Curiosity. Het robotkarretje stuurt ongelooflijk scherpe foto's terug naar aarde die een woestijnachtige planeet tonen, met een dunne en stoffige atmosfeer.

De beelden doen denken aan droge plekken op aarde; je krijgt de indruk dat mensen er in de toekomst zonder veel problemen – maar met een ruimtepak natuurlijk – zouden kunnen rondlopen. Meer dan alle andere Marslanders kan Curiosity detailopnames maken, de camera's aan boord hebben een hoge resolutie.

_{Bron: faqt.nl}

[Shadow112]

Marsverkenner Curiosity vuurt eerste laserstralen af

De Marsrover Curiosity heeft voor het eerst laserpulsen afgevuurd op een steen op Mars. Met de krachtige laserstralen van meer dan een miljoen watt werd een klein stukje van de Marssteen verdampt om de samenstelling te meten. De laser schiet binnen 10 seconden dertig keer een straal af die niet waarneembaar is met het menselijk oog. Op het moment dat de laserpuls de steen raakt, ontstaat een lichtflits die wel zichtbaar is. Deze flits vangt de Curiosity weer op. Door het licht te analyseren kan ChemCam, een instrument aan boord van de Marsverkenner, de chemische samenstelling van de steen meten.

Buitenaards leven
Het afvuren van de pulsen was een training om te kijken of de Marsrover goed kan mikken. Curiosity lijkt vooralsnog zijn taken naar behoren uit te voeren. Ook het meetinstrument ChemCam werkt goed. De komende twee jaar moet de ChemCam op deze manier nog duizenden stenen onderzoeken.

Curiosity rijdt inmiddels twee weken op Mars rond en heeft in die tijd veel foto's gemaakt. Binnenkort start de verkenner met echt onderzoek om te achterhalen of er ooit leven op de planeet mogelijk is geweest.

_{Bron: elsevier.nl}

[Shadow112]

Marsrover Curiosity strekt zijn robotarm



Wij strekken graag de benen als we een uurtje of twee in de auto hebben gezeten. Curiosity moest wat langer geduld hebben: voor het eerst sinds november 2011 mocht de Marsrover zijn robotarm weer eens strekken. Hoewel Curiosity alweer iets meer dan twee weken op Mars is, heeft deze nog geen gelegenheid gehad om de arm eerder te strekken. "We moesten de eerste twee weken na de landing wachten, omdat andere delen van de rover gecontroleerd werden," legt onderzoeker Matt Robinson namens NASA uit.

Testen
Maar nu was het dan eindelijk zover: Curiosity mocht zijn arm strekken. Een bijzonder moment dat de Marsrover maar wat graag vereeuwigde. "Om de arm in deze beelden gestrekt te zien: dat is een enorm belangrijk moment voor ons." De onderzoekers hebben de arm direct goed getest. Curiosity strekte de arm en trok deze weer terug, zodat hij kon gaan rijden. Uit de beelden die Curiosity zelf maakte, blijkt dat de arm de commando's van NASA keurig opvolgde. "Het werkte zoals we gepland hadden," stelt onderzoeker Louise Jandura.

Monsters
De arm maakt een cruciaal onderdeel uit van de missie van Curiosity. Met de robotarm kan deze monsters van de grond op Mars nemen. Vervolgens worden die monsters in het lichaam van Curiosity aan een grondig onderzoek onderworpen. Naar verwachting kan de arm de komende weken echt aan de slag gaan en monsters verzamelen. Later deze week gaat Curiosity bovendien voor het eerst een stukje rijden. Er valt dus nog genoeg te genieten tijdens deze spannende missie!

_{Bron: scientias.nl}

[Shadow112]

Marsrover Curiosity gaat zijn eerste ritje maken



Eindelijk is het dan zover: marsrover Curiosity mag een stukje gaan rijden. Het zijn de eerste meters die de rover op het oppervlak van Mars maakt. Heel ver komt 'ie tijdens zijn eerste rit niet: drie meter vooruit en enkele meters achteruit. Het is een testritje om vast te stellen of alles naar behoren werkt. Curiosity rijdt zo'n drie meter vooruit, maakt dan een bochtje naar rechts en gaat een paar meter achteruit, zo meldt Space.com. Een kort ritje, toch kost het Curiosity zo'n dertig minuten om de rit te volbrengen.

Echt op stap
Als de test goed verloopt, duurt het niet lang meer voor Curiosity echt op stap mag gaan. Naar verwachting start deze dit weekend nog aan zijn reis naar zijn eerste bestemming: Glenelg.

Glenelg
Glenelg bevindt zich dicht bij de landingsplaats: zo'n 400 meter ten oosten van de huidige locatie van Curiosity. Onderzoekers hebben interesse in het gebied, omdat hier drie verschillende soorten terrein samenkomen. Een prachtige plaats om onderzoek te doen en Curiosity voor het eerst in de Marsbodem te laten boren.

Uiteindelijk is het de bedoeling dat Curiosity zich naar Mount Sharp begeeft. Deze heuvel bevindt zich op flinke afstand van de landingsplaats. Toch is het de lange tocht waarschijnlijk meer dan waard: onderzoekers hopen hier te achterhalen of er ooit leven op Mars mogelijk was.

_{Bron: scientias.nl}

[Shadow112]

De sporen van de geslaagde proefrit

[Shadow112]

Curiosity onthult aard van gesteente op Mars: het is basalt

In een poging te achterhalen waar het gesteente op Mars uit bestaat, bestookte Curiosity onlangs Marsstenen met laserstralen. De eerste resultaten van die lasershow druppelen nu binnen en wijzen erop dat het gesteente uit basalt bestaat. Wanneer Curiosity laserstralen loslaat dan komt daar enorm veel energie bij vrij. Die energie zorgt ervoor dat een deel van het gesteente verdampt. Dat levert weer een lichtflits op die Curiosity opvangt. De kleuren van de lichtflits stuurt de Marsrover naar de aarde. Wetenschappers kunnen aan de hand van die informatie de samenstelling van het gesteente achterhalen.

Basalt
De eerste resultaten wijzen er nu op dat de stenen die Curiosity laserde uit basalt bestaan. Basalt is een vulkanisch stollingsgesteente. Het ontstaat wanneer magma aan het oppervlak komt en stolt.

Stof
"Wat nog interessanter is, is of de steen bedekt was met stof of een andere vorm van coating," legt onderzoeker Roger Wiens uit. Tijdens de eerste laserstralen die Curiosity afvuurde, werd waterstof en magnesium waargenomen. In de laserstralen die daarop volgden, werden die elementen niet meer gezien. "Dat kan betekenen dat het oppervlak van de steen bedekt was met stof of ander materiaal. Het zijn nog maar de eerste onderzoeksresultaten en we mogen in de toekomst nog veel meer van de driftig in het rond laserende Curiosity verwachten. Zo gaat de Marsrover ook onderzoek doen aan de voet van Mount Sharp. Hier bevinden zich verschillende sedimentlagen die ons inzage kunnen geven in verschillende delen van Mars' geschiedenis.

Belangrijkste vraag is daarbij of Mars ooit geschikt was voor het ontstaan en de instandhouding van leven.

_{Bron: scientias.nl}

[Depressie]

Flex, Zap Roll... see what I've been up to this week. Here's a video update from my team at the Jet Propulsion Laboratory (JPL).
Flex, Zap Roll... Zie wat ik heb tot deze week. Hier is een video update van mijn team op het Jet Propulsion Laboratory (JPL).

Elke week komen ze met een uitleg over het mars karretje hier onder de video en week overzicht..

Bron:MarsCuriosity