Bliksem verraadt samenstelling atmosferen

[Shadow112]

Bliksem verraadt samenstelling atmosferen

De bliksemontladingen die in planeetatmosferen plaatsvinden, kunnen indirect worden gebruikt om de atmosferische samenstelling te onderzoeken. Dat schrijven Amerikaanse wetenschappers in het meest recente nummer van The Astrophysical Journal. Vijftig keer per seconde flitst er ergens op aarde een bliksem. Tezamen produceren deze ontladingen elektromagnetische golven die rond de aarde cirkelen. Het resultaat: een kloppende puls tussen de grond en het onderste gedeelte van de ionosfeer, ongeveer honderd kilometer boven het aardoppervlak, die Schumann-resonantie wordt genoemd. Tot 2011 was deze elektromagnetische signatuur alleen vanaf de aarde waargenomen. Maar vorig jaar ontdekten wetenschappers dat zij ook detecteerbaar was met een instrument aan boord van een satelliet van de Amerikaanse luchtmacht. Volgens de onderzoekers kan deze nieuwe techniek ook worden gebruikt om andere planeten in het zonnestelsel te onderzoeken.

Frequentie
De frequentie van de Schumann-resonantie wordt namelijk niet alleen bepaald door de afmetingen van de planeet, maar ook door het soort atomen en moleculen dat in de atmosfeer voorkomt. In principe maakt de techniek het mogelijk om van een hoogte van bijvoorbeeld duizend kilometer de hoeveelheden water, methaan en ammoniak te meten. De samenstelling van een planeetatmosfeer kan ook op andere manieren worden gemeten, maar die metingen beperken zich doorgaans tot specifieke gebieden.

Dichtheid
Via de Schumann-resonantie kan informatie worden verkregen over de globale dichtheid van bijvoorbeeld water op de planeet. Zulk onderzoek zou vooral interessant zijn bij de grote buitenplaneten van ons zonnestelsel. Vermoed wordt namelijk dat hun atmosferen een betrouwbare afspiegeling zijn van de wolk oergas waaruit het zonnestelsel is ontstaan.

_{Bron: nu.nl}